Chrzest

Chrzty odbywają się w niedzielę (poza adwentem i wielkim postem) podczas mszy św. o godz. 12.00.

W tygodniu poprzedzającym chrzest, czyli między wtorkiem a sobotą, rodzice dziecka wraz z rodzicami chrzestnymi powinni przybyć do kancelarii parafialnej celem spisania aktu chrztu. W celu spisania aktu wymagane są następujące dokumenty:

– odpis aktu urodzenia dziecka z USC,

– dane o rodzicach chrzestnych (imiona, nazwisko, data i miejsce urodzenia, adres zamieszkania),

– zaświadczenia z parafii faktycznego miejsca zamieszkania rodziców chrzestnych o praktykowaniu wiary (zaświadczenie dla rodziców chrzestnych).

Kto może zostać dopuszczony do godności rodzica chrzestnego?

Zapraszam do zapoznania się z wymaganiami stawianymi kandydatom na rodziców chrzestnych

Rodzice chrzestni

• Jezus oddał za nas życie na krzyżu. Przelał zbawczą Krew, aby obmyć nas z grzechu. Chrzest św. jest zanurzeniem w śmierci i zmartwychwstaniu Chrystusa; gdy kapłan chrzci, działa w nim Chrystus. Znakiem wody wyraża i urzeczywistnia obmycie osoby Krwią Przenajświętszą. Jak uczy Kościół, chrzest jest bramą sakramentów, gdyż uwalnia ludzi od grzechów, odradza jako dzieci Boże i przez upodobnienie do Chrystusa niezniszczalnym charakterem włącza ich do Kościoła (por. kan. 849 Kodeksu Prawa Kanonicznego).

Chrzest to jest rzeczywiste wprowadzenie dziecka na bardzo trudną i stromą ścieżkę życia religijnego. Dlatego Kościół święty stawia przy rodzicach chrzestnych, którzy swoim życiem, postawą, odpowiedzialnością i troską o katolickie wychowanie dzieci mają wspierać rodziców. O rodzicach chrzestnych można znaleźć konkretne wskazanie w Kodeksie Prawa Kanonicznego kan. 874, a zwłaszcza w pkt. 3. Czytamy tam m.in.: Do przyjęcia zadania chrzestnego może być dopuszczony ten kto: (…) jest katolikiem, bierzmowanym i przyjął już sakrament Najświętszej Eucharystii oraz prowadzi życie zgodne z wiarą i odpowiadające funkcji, jaką ma pełnić.

Rodzice chrzestni mają zatem nie tylko być obecni fizycznie przy dziecku w chwili chrztu św. czy w różnych chwilach jego życia, nie tylko kupić prezent na I Komunię czy przynieść kopertę na wesele. Oni mają mu towarzyszyć przed Bogiem w modlitwie i osobistym sakramentalnym spotkaniu z Dawcą życia. Inaczej nazwa „ojciec czy matka chrzestna” byłaby pustym hasłem, a nie o to przecież chodzi. Jeśli osoba jest dobra z natury to wspaniale. Dla chrześcijan jednak to za mało; po to Jezus jest pośród nas w sakramentach, abyśmy w nich Go spotykali, nimi się umacniali. Dlatego rodzic chrzestny ma najpierw sam prowadzić życie religijne (uczestniczyć w coniedzielnej mszy św., przystępować do spowiedzi, codziennie się modlić), bo w czasie chrztu jest pytany przez kapłana czy jesteś gotowy pomagać rodzicom tego dziecka w wypełnianiu ich obowiązków (wychowania w wierze, zachowania Bożych przykazań, miłowania Boga i bliźniego) zobowiązuje się do dawania i dziecku, i jego rodzicom świadectwa swojego życia w Bogu. Jeśli rodzice chrzestni nie są bierzmowani, to brakuje im istotnej pomocy we współdziałaniu z Duchem Świętym w życiu modlitwy i rozwoju osobistej świętości. Jeśli żyją w związku niesakramentalnym, jeśli nie uczestniczą systematycznie w niedzielnej mszy św., nie znają podstawowych prawd katechizmowych to nie żyją według zasad wiary katolickiej czyli nie mogą spełniać funkcji rodziców chrzestnych.

Dlatego też nie każdy może być rodzicem chrzestnym. Tak jak nie każdy może być lekarzem, nauczycielem, adwokatem, dyrektorem, nie każdy może zawrzeć małżeństwo – tylko ten kto spełnia określone warunki. Ksiądz zatem ma prawo, a nawet obowiązek zweryfikować czy kandydat spełnia warunki, a w szczególnych sytuacjach może odmówić zgody na kandydaturę chrzestnego czy chrzestnej, jeśli osoba ta nie spełnia stawianych wymogów. Do bycia rodzicem chrzestnym nie wystarczy zatem zaświadczenie, że ktoś był bierzmowany (bo to tylko jeden z warunków), ale wymagane jest specjalne zaświadczenie dla rodzica chrzestnego.